De emojibeeldtaal wordt volgens wetenschappelijk onderzoek meestal aan positieve tweets toegevoegd. Dat maakt van emoji een onbezorgde en bijna komische manier van communiceren. Misschien wel karakteristiek voor millenials, de generatie die is geboren tussen 1980 en 2000, opgegroeid is met het internet en ironie als levenshouding heeft.
De ironische houding blijft overigens niet beperkt tot de virtuele wereld, maar sijpelt ook door in offline gedrag. Dat resulteert bijvoorbeeld in het dragen van kleding die niet mooi maar grappig is (denk aan foute kersttruien of T-shirts van een favoriete boyband uit de jaren negentig), trends die achterhaald lijken (snorren en te korte broeken) of het laten zetten van tatoeages zonder betekenis (stofzuigers en pizzapunten).
In haar artikel ‘How To Live Without Irony’ schrijft New York Times -journalist Christy Wampole dat deze mentaliteit is ontstaan doordat de generatie ervaart dat elk serieus commitment voor een bepaalde overtuiging uiteindelijk opgaat in een tegenovergestelde overtuiging en ze zo het gevoel krijgt dat ze niks meer aan de bestaande cultuur kan toevoegen. Het leidt tot reactie in plaats van actie; alles is immers al gedaan.
Deze gedachte is, nu alles direct beschikbaar is, relevanter dan ooit. Je hoeft een idee maar te googelen om te ontdekken dat het al vaker gedaan is. Toen ik op de kunstacademie zat, werd de ‘alles is al gedaan’-gedachte juist aangehaald om studenten in hun eigen ontwikkeling te stimuleren en door ze er juist van te weerhouden iets niet te doen omdat het al eerder gedaan is. Zelf leerde ik daardoor dat er altijd iets valt toe te voegen. Het internet, met zijn enorme bibliotheek aan beeld, informatie en grensoverschrijdende communicatie, biedt in mijn ogen dus juist veel nieuwe mogelijkheden.
Doordat de groep millenials steeds minder televisie kijkt en adblockers heeft, bereiken grote organisaties hen niet meer via traditionele kanalen. Reclamebedrijven en bestuurders moeten zich aanpassen aan de veranderende mediagewoonten van jongeren en vinden in emoji een taal om milennials aan te spreken. 👻
Meer weten over emoji (en er valt veel te weten wat je zeer waarschijnlijk nog niet wist)? Lees dan Het zonderwoorden-boek van Lilian
We denken er vaak niet over na, maar er komt nauwelijks meer een appje of bericht voorbij waar ze níét in staan: emoji. Een fascinerend fenomeen, want emoji zijn meer dan alleen lollige, boze of verdrietige gezichtjes. Ze zijn wereldwijd onmisbaar geworden en hebben onze communicatie revolutionair veranderd.
Emoji-expert Lilian Stolk verklaart deze snelst groeiende (beeld)taal ooit. Ze spreekt alle belangrijke figuren uit de emoji-wereld: van de Japanse bedenker tot de directeur van Unicode (dat bepaalt met welke symbolen we kunnen communiceren), en van computerwetenschappers tot stickerontwerpers die veel geld verdienen met zelfgemaakte emoji-sets.
Stolk laat bijvoorbeeld zien hoe deze van oorsprong Japanse uitvinding wereldwijd gemeengoed werd, wat voor effect emoji hebben op onze emoties en waarom we (tegenwoordig) zo gefocust zijn op beeld. Ze is veelgevraagd spreker en geeft veel workshops in de reclamewereld en in het onderwijs.
Lilian Stolk is historicus, kunstenaar en Nederlands eerste emoji-expert. Haar focus ligt op het beeldender worden van onze taal en ze doet onderzoek naar emoji. Ze bekijkt de nieuwe beeldtaal zowel vanuit theoretisch als praktisch perspectief en treedt regelmatig op in de media om symbolen te duiden. Met The Hmm organiseert ze avonden over beeldcultuur. Daarnaast ontwerpt ze digitale stickers en geeft ze regelmatig trainingen, keynotes en workshops aan bedrijven en organisaties.
